Pudding, rozijnen en het 5 euro-debat
‘Of ik al weet of ik voor een nieuwe auto ga kiezen of toch maar voor een zwembad in de tuin met die 5 Euro extra per dienstencheque?’ zo vraagt de bakkersjuffrouw met een knipoog. Sta je op zondagochtend beetje half wakker na te denken over welke koffiekoeken je wil kiezen, dan biedt de buurman achter je nog met een lach aan om de rekening van mijn bestelling op zich te nemen want het gaat blijkbaar niet zo goed in mijn sector.
Nu is een bezoekje aan de bakker (of zelfs deze blog) net te kort om dergelijke grote vraagstukken op te lossen. Mijn gedachten dwalen toch af van de koffiekoeken naar de financiering van de dienstencheques.
Natuurlijk is het niet logisch dat je in 2023 minder dan 10 Euro betaalt voor een vakman-vrouw in huis. Iemand de laatste tijd nog een offerte bij een loodgieter of schilder opgevraagd? Waarmee ik niet wil beweren dat zij te duur te zijn.
En extra inkomsten zouden absoluut welkom zijn om al mijn collega’s een welverdiende loonsverhoging te geven. En we zouden maar al te graag investeren in nog meer opleidingen en nog meer begeleiding, dat is een evidentie. Want hiermee willen wij een meerwaarde bieden aan onze mensen, onze klanten, de maatschappij tout court. Daarin verschilt onze insteek van anderen.
Vijf Euro extra lijkt me trouwens wel wat bij de haren getrokken. Als klant zou ik niet appreciëren als de prijs plotsklaps met meer dan 60% zou stijgen. En als sector zouden we verdorie ook goed moeten beseffen dat ook in andere, misschien zelfs belangrijkere geledingen van de maatschappij er geld nodig is. Scholen, de zorg, …
Of die extra inkomsten dan van de overheid of van onze klanten moeten komen, dat is dus al iets complexer om over na te denken op zondagochtend iets voor negen. We moeten op dit moment ook heel dankbaar zijn voor de input van de regering. Zij betalen 18 Euro per poets-uur in ons land. Tel maar uit!
Een debat bij de bakker is niet de ideale plek, maar zelfs in de media merkte ik met mijn journalistieke achtergrond dat ook de pers de bal weleens kan misslaan. De twee grootste bedrijvengroepen met minder financiële problemen (?) voerden het hoogste woord omtrent de herfinanciering. Terwijl de kleinere bedrijven waar het water pas écht aan de lippen staat vermoedelijk te druk bezig waren met watertrappelen? Juiste boodschap, verkeerde woordvoerders?
‘Wat zal het zijn Tim?’ Ik word weer bij de les geroepen door de bakkersjuffrouw en ratel snel mijn keuzes af. Vier sandwiches, 4 donkere pistolets en vier koffiekoeken. ‘Welke mogen dat zijn?’ Het 5 Euro-debat heeft me afgeleid dus antwoord ik snel, doe maar een mix.
Te voet naar huis bedenk ik me dat ik gewoon koffiekoeken met rozijnen en met pudding had gewild. Of het nu een bestelling is bij de bakker of een debat over de herfinanciering van onze sector, er moet eigenlijk gewoon heel goed en uitgebreid over nagedacht worden!